Luk Gijsbrechts
Regie: Roos Neerinckx
‘T PATRONAAT te Mere op 16, 17, 18, 23 en 24 april 2004
Cast: Marie-Claire Roelandt, Lieven De Bondt, Lieve Van den Brempt, Koen Haustraete, Els Van den Storme, Guido Retoré, Etienne Bracke, Liesbeth De Saedeleer, Johan Van Vaerenbergh
Crew: Boudewijn Van Der Heyden, Tim Bruylandt, Ortwin Smets, Jurgen Windels, Rik Ermens, Sophie Dullaerts, Roos Neerinckx, Frank Vermassen, Hilde Delanghe, Luc Hoffelinck, Tom Van Impe, Stine Vander Beken, Jos Fahy, Martina Van Tittelboom, Ortwin Smets, Leen Haustraete, Greta Lievens, Lea Van Liefferinge, Hilde Depré, Mieke Demette
Nonkel Gaston is dood. De begrafenis met bijhorende koffietafel is zoals dikwijls de gelegenheid bij uitstek om de familie, al of niet uitgebreid met vrienden, nog eens bij elkaar te brengen. Zo ook bij de familie van Nonkel Gaston. We zien een bont allegaartje. Moeder, die de helft van de tijd niet beseft waar ze is. Zus, die gedurende jaren haar jeugd is voorbij gelopen en altijd is thuisgebleven. De oudste zoon heeft als geslaagd manager en waardige opvolger van zijn vader de begrafenis piekfijn geregeld. De jongste zoon is ooit weggelopen uit het beklemmende sfeertje van het kleinburgerlijk gezin. Nonkel is de geslaagde matrassenfabrikant en Tante is door omstandigheden een echte zuurpruim geworden. Het kunstenaarskoppel Karel en Anette dat van Gaston de toelating had om in de garage een atelier op te zetten, maken het samenzijn compleet. De opeenvolgende gebeurtenissen, het geklungel van de ceremoniemeester en de bij de koffietafel horende drankjes zijn er de oorzaak van dat bij iedereen een aantal onderliggende emoties en kleine kantjes naar boven komen. Dit alles leidt uiteindelijk tot een paar prettige en minder prettige confrontaties tussen de aanwezigen. Lachwekkend, herkenbaar en tegelijkertijd zo diep ontroerend dat het je zeker niet onberoerd laat.
Please leave a Comment