ASEM speelde twee scenes uit Mistero Buffo
“De moraliteit van de Lamme en de Blinde” en “De bruiloft van Kana”
Auteur : Dario Fo
Regie : Jan Loubin
Cast : Stefan De Knibber en Toon Bruylandt
Crew : Frank Vermassen, Lieve Van den Brempt
In het kader van : Mag’et Ewa Miejer Zén?
Ontmoetingscentrum Nieuwstraat, Mere
Zaterdag 17 augustus 2013
ASEM bracht twee fragmenten uit “Mistero Buffo” (“Komisch mysterie”) , een toneelstuk uit 1969, geschreven door de Italiaanse toneelschrijver Dario Fo.
Mistero Buffo begint met Koning Herodes die alle pasgeborenen laat ombrengen om de komst van de Messias te verhinderen. Een nar vertolkt de rol van rode draad en vertelt het verhaal dat grotendeels uit tussenscènes en -sketches bestaat. Het evangelie wordt vanuit het gezichtspunt van het volk verteld en mengt vaak satire en zelfs godslasterlijke taferelen door elkaar. Historische gegevens worden vermengd met actualiteit, waarbij het Bijbelverhaal bijvoorbeeld marxistische ondertonen krijgt en als een menselijke strijd tegen verdrukking en uitbuiting gezien wordt. Het verhaal eindigt met het lijdensverhaal en de kruisiging van Jezus Christus.
“Mistero Buffo” ontstond uit twee spektakeltoneelstukken van Dario Fo: “Ci ragione e canto” (“Ik denk er over na en ik zing”) en de monologen en middeleeuwse jonglerieën die Fo solo speelde als “Mistero Buffo”.
Een groot deel van de inspiratie haalden de makers uit de middeleeuwse jongleurs, kermisartiesten, mysteriespelen en lekenpassies. In die dagen voerde men vaak toneelstukken voor het gewone volk op waarbij men onderhuids satirische kritiek leverde op de machthebbers en praatte over de problemen en situatie van de gewone mensen. De makers selecteerden een hele reeks volksliedjes die handelen over het leven, de seizoenswisselingen, liefde, de landbouw, fabrieksarbeid, feesten, rouw, honger, oorlog, verzet, geboorte en dood. Het muzikale ritme van deze volksmuziek werd bepaald door het arbeidsritme.
In Vlaanderen ging het stuk op 16 november 1972 in première, in de kleine zaal van de Koninklijke Muntschouwburg in Brussel. De Franstalige versie ging in augustus 1973 in première op het Festival van Avignon. In 1973 werd het stuk hernomen, deels met een andere bezetting. Acteurs als Dora van der Groen, Emmy Leemans, Bernard Verheyden, Walter Coomans en vooral Jan Decleir braken met het stuk door. Wannes Van de Velde en Bernard Van Lent spitsten zich toe op de muzikale bewerking van de Italiaanse volksliederen. Zo werd de Internationale Nieuwe Scène of “Nouvelle Scène Internationale” opgericht. In Vlaanderen werd dit stuk legendarisch dankzij deze theaterversie. Hun versie wordt nog steeds beschouwd als één van de beste en belangrijkste Vlaamse theaterproducties en was destijds zowel een kritisch als populair succes.